13 nov 2011

Necronomicón a la Roca dels Arcs


El Necronomicón es un grimorio (libro mágico) ficticio ideado por el escritor estadounidense Howard Phillips Lovecraft, uno de los maestros de la literatura de terror y ciencia ficción y según él lo define como un libro de saberes arcanos y magia ritual cuya lectura provoca la locura y la muerte.

El domingo pasado Pelake y yo estuvimos en Vilanova de Meià y acertamos, mientras por aquí cerca (véase Montserrat) llovía y hacía el día impracticable para la escalada, por allí el Solete nos regalaba un día estupendo, el único problema es que queríamos hacer la Necronomicón y no pudimos ya que había unos chorretones que lo impedía, por lo cual nos fuimos a un sector de deportiva donde no daba el viento y estaba seco.

Allí nos dío por practicar un poco el cacharreo y así a lo tonto entre dos vías de deportiva hicimos una "nueva vía" en clean o trad climb, nos salió una ruta de 6a equipada con aliens, tricams y tascones, la cual llamaremos The Puretas Clean aunque obviamente no lo publicaremos al tratarse de una semichorrada.

Nos gustó tanto que después hicimos otra de deportiva también con seguros flotantes y "escupiendo" a los parabolts!, jaja, de hecho a eso parece que se le llama Greenpoint, según explica Planet Mountain es el término utilizado para definir una ruta de escalada deportiva sin usar los parabolts y equiparla con aliens, tricams y toda clase de hardware flotante. Se está poniendo de moda y los lolos hacen 7s y 8s en Greenpoint!.
 
Lo disfrutamos mucho ya que la escalada es diferente, la sensaciones son intensas y el nivel de concentración es máximo, los movimientos son precisos y seguros en todo momento, se impone el "no debería caerme" por si las moscas, jeje, sin duda una experiencia nueva que repetiremos.

Y este domingo viendo de nuevo el panorama que pintaba por aquí hemos vuelto viendo que la previsión era buena para aquella zona y hemos acertado de nuevo y esta vez sin chorretones.

Ya llegando nos reciben los Mossos y protección civil invitándonos a aparcar justo a la entrada de la población ya que hoy se celebra la Fira de la Perdiú, una de las fiestas mas importantes de Vilanova de Meià, un mercadillo con todo tipo de artículos y algunas actividades.

Después de aparcar logramos acceder caminando al Cirera entre una riera de gente aderezado con música tipo rancheras del tipico tenderete que vende CD´s, mientras que en el tenderete de al lado que venden ropa lanzan repetidamente su eslogan de marketing directo: "todo a 2 euros!!!", si!, ese tipo de ropa que una vez usado por primera vez lo metes en la lavadora y a la hora de tenderla ha desaparecido... se ha inmolado en el centrifugado?.. Desayunamos y al volver a bajar al parking han cambiado el CD y ahora suena flamenco en catalán, vamos mejorando.

Llegamos a pié de pared y está completamente seca, ya hay una cordada de 3 finalizando el segundo largo y otra de 2 a pié de vía (como madruga la peña!), asi que nos lo tomamos con la calma. Nos encontramos con anther y Xavie que hará la Txubascos Vascos y nos comentan que vienen del Peladet de Rubies que estaba casi cubierto por la niebla y también que Eloy y Pep se han quedado allí donde han hecho la 6ª ascensión a la Nino Nino, así que hemos coincidido unos cuantos puretas por la zona.


Una vez en pié de vía, aún nos da tiempo de ver otras vías de alrededor esperando que salga la segunda cordada de la R1, ya cuando vemos que tenemos campo libre nos metemos. Un primer largo con la roca algo fría pero muy disfrutón, el segundo de trámite aunque verticalillo también, el tercero es el largo estrella, un muro de escalada preciosa típico de la zona, franjas horizontales con muchísimo canto, largo para no pararse mucho a pensar, colocar muy bien los pies para no tibar demasiado de brazos y asi dosificar la pila, muy parecido al muro de la Pared Bucòlica por donde pasan la Tierra de Dinaosaurios y la Bálsamo de Tigre, sólo le falta música de fondo, al final del muro cuando vuelve a perder un poco la verticalidad hay algún pasito finito de esos de menos canto y poco pié pero se hacen bien, y ya nos queda el último largo, fácil aunque hay que mirarselo para no salirse de la vía y no romper nada.



L1

L2





L3


L4

The End

En resumen, una vía que yo ya había hecho en el 1984 (ufff, que mayor soy!) que me dejó muy buen sabor de boca y que me lo ha vuelto a dejar, roca muy buena en general salvo algunos tramitos del último largo, muy poco sobada para ser una clásica que todo el mundo hace, si es cierto que hay algun canto sobado, pero casi siempre hay 2 o 3 mas que puedes utilizar!. En cuanto a los seguros están correctos, reequipada con parabolts y algún clavo original, te obliga a escalar, en el muro del L3 ni están cerca ni están lejos, en toda la vía hemos utilizado 3 o 4 aliens y un par de sabinas siempre en los tramos fáciles para evitar posibles sartenazos de esos que te puedes caer 15 o 20 metros tranquilamente y hacerte mucha pupa. Vía que sigue siendo muy recomendable!.


Siglo XX, año 1984 con mi primer arnés integral Roca, los Fire Boreal, sueter de invierno...

"Que no está muerto lo que yace eternamente, y con los eones extraños incluso la muerte puede morir"

6 comentarios:

  1. Felicitats, per mi és una de les millors vies en el seu grau, amb un tercer llarg antològic.

    ResponderEliminar
  2. Buena piada Danny.
    Yo también la hice en la época... tres veces, jaja
    Muy buenas esas afotos ochenteras, jé, jé, las tenias escondidas ein...

    ResponderEliminar
  3. La verdad es que es una via disfrutona, y buena para intentarla repetir en clean, admite mucho cacharreo incluso en las partes de placa.

    ResponderEliminar
  4. Quina casualitat! jo la vaig fer també dijous. L'havia fet per primera vegada a finals dels 80, quan la roca era aspra i adherent, ara la diferència és que està una mica pulida. Felicitats!

    ResponderEliminar
  5. collons Danny, estas que te sales.
    fa molt temps que no trepitjo Vilanova, però com diu en Xavi, te que estar un xic polit.
    majo el V, he

    ResponderEliminar
  6. Para estar tan transitada no la encontré excesivamente pulida, de peores hemos hecho.

    Sin duda una vía de las que se a de hacer si o si.

    Esas fotos ochenteras, jeje, ya iré publicando alguna mas!

    ResponderEliminar